Waarom de wetgever sommige wetten niet eens mág maken.
Voor iedereen die meewerkt aan de uitvoering van de zogenoemde Corona-pas. En zich dus, wellicht ongeweten, schuldig maakt aan schending van mensenrechten.
Bedenk u dat de Nederlandse staat gebonden is aan diverse internationale verdragen, codes, principes en internationaal gewoonterecht. Die regels gaan boven de nationale regels en je mag als Staat op grond van dat internationale recht bepaalde regels gewoon niet maken, opdragen of afdwingen. Zo is discriminerende regels maken en discriminatie door de Staat verboden. Neem bijvoorbeeld de artikelen 2 en 26 daarvan: zij verbieden het de Staten discriminerende regels te maken.
Artikel 26 is het waard hier te herhalen:
Allen zijn gelijk voor de wet en hebben zonder discriminatie aanspraak op gelijke bescherming door de wet. In dit verband verbiedt de wet discriminatie van welke aard ook en garandeert een ieder gelijke en doelmatige bescherming tegen discriminatie op welke grond ook, zoals ras, huidskleur, geslacht, taal, godsdienst, politieke of andere overtuiging, nationale of maatschappelijke afkomst, eigendom, geboorte of andere status.
Dus ook niet vanwege een vermoeden over hoe gezond iemand wel/niet is, of een vermoeden van welke aard dan ook, want geenszins vastgesteld: dat doe je immers niet met een pasje of vinkje of alles wat geen diagnose is.
Lees dit voordat u dat doet. Want beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald.
En wordt u ergens geweigerd omdat u een dergelijke pas niet heeft of een fout vinkje? Of whatever dan ook wat er volgens ons personeel, ook wel aangeduid als Koning, kabinet en parlement, opeens aan u en/of uw gezondheidscertificaten mankeert?
Realiseer u: sommige wetten en regels mogen Staten niet eens maken, laat staan opleggen en afdwingen.
Print dit uit, en geef het aan de dader. Of maak er een screenshot van of weet ik veel hoe dat tegenwoordig gaat.
Uw vrijheid is aangeboren. Degene die daar inbreuk op wil maken dient aan te tonen daartoe het recht te hebben. Zo zit dat en niet andersom. Wat men ook zonder uw toestemming besluit, aankondigt of afdwingt. U bent uw baas (als u er al een zou willen hebben) en een ander is dat niet.
Regering en parlement zijn er niet om u te bedillen maar om netjes, zuinig en eerlijk het staatsapparaat te beheren en uw vrijheid te garanderen. Ik laat dat maar even voor wat het is want of dat gebeurt, daar heeft iedereen zo zijn mening over. En die doet hier niet ter zake, ik ga direct naar de werkelijkheid.
En die is dat kabinet en parlement voornemens zijn nog verder in te grijpen op de in artikel 11 van de grondwet bevestigde (let wel: bevestigd, niet verleend dus!) integriteit van ons eigen lichaam.
Hoe?
Door het vereisen van het ondergaan van een experimentele medische ingreep.
Een ieder zal op zijn klompen aanvoelen dat dit niet kan, niet mag. Maar ja, wat kan je daarmee? Heel wat, want die klompen staan niet alleen op de stevige Hollandse klei zoals bijvoorbeeld het door onze voorouders zo fraai geformuleerde Plakkaat van Verlatinghe.
Kort gezegd: Als de Koning het volk als slaaf behandelt vervalt de troon en wordt hij tot tiran. Het verjagen van de tiran is dan de plicht van het volk. Lees er het Wilhelmus maar op na, toen immers een soort protestlied.
Maar die klompen staan ook op de niet voor meerdere uitleg vatbare Verdragen, Codes en Principles waarin onze vrijheid werd bevestigd. Niet gegeven dus, want als gezegd: vrijheid is aangeboren. Die krijg je dus niet van een ambtenaar of politicus, die heb je.
Waarom dan toch die Verdragen etc? Om de Staten daaraan te herinneren, en aangezien ze op dat punt zich keer op keer nogal vergeetachtig tonen: door het in niet mis te verstane bewoordingen vast te leggen en schendingen daarvan met de hoogste straffen te bedreigen.
Naast het al genoemde artikel 11 van de Grondwet, vind je dit bijvoorbeeld terug in artikel 7 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten (New York, 16-12-1966). Dit luidt als volgt:
“Niemand mag worden onderworpen aan folteringen, of aan wrede, onmenselijke of vernederende behandeling of bestraffing. In het bijzonder mag niemand , zonder zijn in vrijheid gegeven toestemming, worden onderworpen aan medische of wetenschappelijke experimenten.”
Dit artikel is onder meer uitgewerkt in de zogenoemde Torture Convention, naar de voor zichzelf sprekende inhoud ik wel mag verwijzen.
Dat de Staat hier willens en wetens tracht mensen te bewegen zich te onderwerpen aan een medisch experiment mag blijken uit hun woorden en daden ter zake, maar ook uit de al om dat experiment mogelijk te maken in maart 2020(!) geslagen Regeling van de minister van Infrastructuur en Waterstaat van 28 maart 2020 nr. IENW/BSK-2020/57427, houdende spoedmaatregelen met betrekking tot gentherapie ter bestrijding van COVID-19.
Deze regeling kwam te vervallen omdat die werd vervangen door Europese regelgeving, waarmee zelfs de regulier wettelijke verplichte toetsing van risico’s voor mens en milieu van het in omloop brengen van genetisch gemodificeerde organismes (ggo) wordt opgeschort. De Commissie Genetische Modificatie (COGEM) noemde dit in haar advies aan de minister van Infrastructuur en Waterstaat dan ook “onverantwoordelijk en disproportioneel” (CGM/200624-01).
Let wel: er was in maart 2020 nog geen vaccin ontwikkeld. Dat mensen voor het eerst massaal zouden worden onderworpen aan experimentele gentherapie was – voor zover bekend dan- nog slechts in het hoofd van de minister van Infrastructuur en Waterstaat opgekomen.
Ook in de Code van Neurenberg windt men er geen doekjes om, net zo min als in de “United Nations International Law Commission’s Nuremberg Principles”.
Het dwingend recht van de Neurenberg Code komt rechtstreeks uit de Nuremberg Military Trials:
“The voluntary consent of the human subject is absolutely essential. This means that the person involved should have legal capacity to give consent; should be situated as to be able to exercise free power of choice, without the intervention of any element of force, fraud, deceit, duress, over-reaching, or other ulterior form of constraint or coercion, and should have sufficient knowledge and comprehension of the elements of the subject matter involved as to enable him to make an understanding and enlightened decision. This latter element requires that before the acceptance of an affirmative decision by the experimental subject there should be made known to him the nature, duration, and purpose of the experiment; the method and means by which it is to be conducted; all inconveniences and hazards reasonably to be expected; and the effects upon his health or person which may possibly come from his participation in the experiment. The duty and responsibility for ascertaining the quality of the consent rests upon each individual who initiates, directs or engages in the experiment. It is a personal duty and responsibility which may not be delegated to another with impunity.”
(“Permissible Medical Experiments”, Trials of War Criminals before the Nuremberg Military Tribunals under Control Council Law No. 10. Nuremberg October 1946 – April 1949, Washington. U.S. Government Printing Office (n.d.), vol. 2., pp. 181-182.)
De “ILC Nuremberg Principles”, aangenomen door de United Nations General Assembly en internationaal verbindend, gelden ook in vredestijd en voor een ieder individu, voegen hier het volgende aan toe:
I. Any person who commits an act which constitutes a crime under international law is responsible therefor and liable to punishment.
II. The fact that internal law does not impose a penalty for an act which constitutes a crime under international law does not relieve the person who committed the act from responsibility under international law.
III. The fact that a person who committed an act which constitutes a crime under international law acted as Head of State or responsible Government official does not relieve him from responsibility under international law.
IV. The fact that a person acted pursuant to order of his Government or of a superior does not relieve him from responsibility under international law, provided a moral choice was in fact possible to him.
VII. Complicity in the commission of a crime against peace, a war crime, or a crime against humanity as set forth in Principle VI is a crime under international law.
Het lijkt me buiten twijfel dat geen staat, geen regering, geen parlement, geen werkgever, geen politieagent, geen caféhouder zelfs – kortom: niemand – bevoegd is om wie dan ook tot deelname aan een medisch experiment te dwingen/op te dringen. En dat mag niet direct maar ook niet indirect.
Want let wel, we hebben het hier dus niet over een klassiek vaccin (waarvan het opdringen ook al niet geoorloofd is) maar over experimentele gentherapie die zonder bewezen (derden)bescherming en met onwetendheid over de gezondheidsnadelen, aan gezonde mensen/werknemers/
En denkt u, kan mij het schelen, ik wil niets met mensen te maken hebben die niet meedoen aan dit experiment. Denkt u dan maar aan de mensen die er niet aan mee kunnen doen al zouden ze het willen, bijvoorbeeld omdat ze kwalen hebben die dat verhinderen.
Want sla je eenmaal de weg van de discriminatie in, van de uitsluiting, van medeplichtigheid aan schending van mensenrechten dus, dan is de weg terug steeds moeilijker te vinden.
De daders ontliepen hun straffen in Neurenberg niet, geen Staat of diens vrijwaring die hen daartegen kon en kan beschermen. Geen tijd lang genoeg om dergelijke misdaden te doen verjaren.
En ja, internationaal recht als dit gaat boven het nationale en ook het internationaal gewoonterecht (en ius cogens) gaat voor, ongeacht wat je in de nationale regels ook opschrijft. Immers, dat internationale recht is er nu juist om te verhinderen/strafbaar te stellen dal Staten dergelijke dingen doen, zulke wetten maken, zulke regels stellen en die afdwingen.
Trap niet in de val door u tot medeplichtige aan deze zware internationale misdrijven te maken. Trap niet in de val door u daaraan te onderwerpen.
Ongeacht wie u daar verlof toe geeft dan wel ertoe opdraagt of op welke nationale wet men zich ook zegt te kunnen baseren.
Nogmaals: uw vrijheid is u aangeboren. Inbreuken daarop hoeft u hooguit te tolereren indien de inbreker aantoont dat hij daartoe het recht heeft. Daarvan is in dit geval geen sprake.
Wist u trouwens dat klomp in het Frans sabo is, en dat daar het woord saboteur vandaan komt? Gewoon een leuk weetje om bovenstaande weetjes op een vrolijker manier af te sluiten.
© Caroline Vonhoff
Ik, de Burger, verbied
6102x verklaard
3023x verklaard
20515x verboden
7894x verboden
12808x verboden
7068x verboden
14390x verboden
6594x verklaard
31075x verboden